"ANG AKING PAMILYA"

             Malaking pasasalamat ko sa panginoon dahil nandyan ang pamilya ko. Sa hirap at ginhawa hindi nila ako pinabayaan. Noong nag aaral pa ako sa sekundarya doon nagsimula ang kalbaryo ng aking buhay. nadapa ako, nawalan ako ng pag-asa, lahat na pangarap kona gusto kong abutin ay nawala. Pero nandyan ang pamilya ko, lalo na ang ina at ama ko handang dumamay at intindihin ako, nagpakahirap silang tulungan ako para bumangun ulit, nangarap na sana matupad ang pangarap na nabigo noon.
           
            Masarap magkaroon ng pamilyang nagmamahal sa atin, handang tumulong sa mga problema at dumamay sa oras na pumatak ang luha dahil sa kabiguang naranasan ko, nandyan sila upang damamyan ako. Andyan si Inay na gumabay sa akin upang hindi na ulit madapa, andyan si Itay na mangangaral upang hindi mapunta sa maling landas sapagkat oras na masaktan ang anak doble ang sakit nito sa mga magulang.
           
             Nang dumating na sa aming pamilya ang isang pagsubok na hindi namin matanggap na mawala ang Ina namin dito sa mundo. Ang laking pagkukulang namin sa kanya at pagsisi naming lahat dahil hindi man lang namin siya inaalagaan. Sa ngayon nangungulila kami sa yakap at pagmamahal ng isang ina. Mahirap sa isang pamilya na hindi buo parang may kulang, pero kailangan tanggapin na itong katawan natin ay hiram lamang sa panginoon. Hanggang makakasama pa natin ang ating pamilya mahalin natin ito, bigyang importansya at kailangan may tiwala sa isa't isa para mapanatiling masaya. Hanggang ngayon nandyan parin ang pamilya ko walang sawang sumuporta sa akin at sa mga anak ko.